Twijfel. Het is iets wat ons altijd zal blijven beïnvloeden. Als mens ben je nou eenmaal heel erg gevoelig voor twijfel over jezelf. Gedachtes als: 'Dat zal mij toch nooit lukken?' & 'wat zullen anderen daar van vinden?' zullen je vast bekend voorkomen. In een Tedx-talk die ik recent keek duikt Peter Sage hier dieper op in. In dit blog deel ik zijn inzichten met jullie. De video vind je hier:
Waar komt zelftwijfel vandaan?
In de wereld van vandaag liggen kansen en hulpmiddelen voor het oprapen. Je bent altijd overal verbonden, en kunt nagenoeg alles doen zonder dat je zelf fysiek ergens hoeft te zijn. Denk aan Teams, Zoom of zelfs VR. Daarom kan het verwarrend zijn waarom zoveel mensen worstelen met zelftwijfel. Ondanks al deze kansen vinden velen van ons zichzelf gevangen in een cyclus van middelmatigheid. Hier bedoel ik mee dat veel mensen denken dat anderen het een stuk beter doen dan zij zelf. Ze hebben het gevoel dat het gras groener is bij de buren. Hierdoor ontstaat twijfel aan jezelf. Je zou dit ook wel een glazen plafond kunnen noemen.
Geprogrammeerd door de oertijd
Maar wat gebeurd er in ons lichaam als we aan onszelf twijfelen? Ons zenuwstelsel is gemaakt voor comfort. Dit komt voort uit de oertijd, waarin het belangrijk was om je energie te sparen. Je wist immers niet wanneer je de volgende mammoet ging vangen, en wanneer je dus weer zou eten. Je deed altijd voorzichtig met energie. Dit systeem botst vaak met het innerlijke verlangen naar groei en uitbreiding. Deze spanning tussen vertrouwdheid en potentieel is de oorzaak van onze frustratie en ontevredenheid.
Een voorbeeld: Je ligt op de bank, en bent lekker een serie aan het kijken. Je weet dat je eigenlijk naar buiten moet om 10 kilometer te gaan hardlopen, maar het regent. Ongetwijfeld voer je een gesprek in je hoofd, waarin je voor jezelf argumenten voor- en tegen bedenkt. Wie deze discussie uiteindelijk wint, bepaalt of jij uitgaat van je oerinstinct om energie te sparen, of vanuit potentieel.
Zelftwijfel op breinniveau
Bovendien ondergaat de ontwikkeling van onze hersenen, met name de neocortex die verantwoordelijk is voor kritisch denken, aanzienlijke veranderingen tijdens de kindertijd, waardoor onze overtuigingen en zelfbeeld worden gevormd.
Kindertijdervaringen spelen een cruciale rol bij het vormgeven van onze percepties van onszelf en de wereld om ons heen. Zo kan een klein voorval uit het verleden, waar je bijvoorbeeld iets niet mocht van je ouders, van grote impact zijn op je verdere leven. Immers, dit is hoe je bent geprogrammeerd.
De invloed van je omgeving
Ook onze omgeving heeft een enorme invloed op hoe we tegen onszelf aankijken, en in welke mate we twijfelen aan onszelf. Dit is ook de reden waarom de Growth Journal je een situatieschets maakt en een analyse van je inner circle.
Het bekende gezegde luid: Waar je mee omgaat, word je mee besmet. Net zoals een kompasnaald naar het noorden wijst, gaat ons onbewuste denken standaard uit van vertrouwde patronen en overtuigingen, zelfs wanneer we eigenlijk weten dat de keuze die we maken niet de juiste is. Welke keuze we maken, wordt dus ook bepaald door onze omgeving en wat mensen in onze omgeving eerder hebben gedaan.
Hoe stop je met twijfelen aan jezelf?
Uiteindelijk komt het neer op 1 ding: Zelfbeheersing. Door jezelf te beheersen kun je realiseren wat de beste keuze is - door zelfbeheersing kun je realiseren dat het niet uitmaakt als je een keert faalt. We zijn allemaal geprogrammeerd om de veilige keuzes te maken. Soms wil je juist iets doen wat meer moeite kost, of wat misschien helemaal niet lukt. Het is niet erg als het niet lukt. Ten eerste is het fantastisch om iets te doen waarvan je van te voren nooit had gedacht dat het daadwerkelijk zou lukken. Ten tweede is het een grote kans om iets te leren. Ik probeer altijd te leven bij het principe: 'You win or you learn'
Wees beter dan gisteren!